Als ons écht iets raakt, komen we woorden tekort. Ook een gevoel is haast niet in taal te vatten. En toch proberen we dat constant te doen. We zijn opgegroeid in een tijd en cultuur waarin de ratio, het bewijsbare, het tastbare en het verstandelijke zo belangrijk zijn geworden, dat al het andere wat in ons leeft, op de achtergrond is geraakt.