Hoe zorg je er nou voor dat iemand niet blijft vasthangen en in jammerlijk would be/should be-gedrag blijft steken? Dat hij juist echt in beweging komt en actie onderneemt? Niet stil blijft zitten en ergens echt voor durft te gaan? Want ‘praatjes vullen geen gaatjes’. En: ‘niet alle mensen vervullen hun wensen’. Het antwoord hierop is dat je begint met het vergroten van het vertrouwen en geloof dat de werkelijkheid er beter, fijner, mooier en succesvoller uit kan zien. En dat doe je met...
Vertrouwen vinden in jezelf kan lastig zijn. Het is bovendien niet voor iedereen eenvoudig om na een ingrijpende gebeurtenis anderen weer te gaan vertrouwen.
Er gebeurt nog meer bij je als je stress ervaart. Het is niet het brein dat er als eerste voor zorgt dat je reageert, dat doet je lichaam. Je voelt voordat je denkt.
Net vertelde ik het verhaal van de keuze die Daphne maakte over de manier waarop ze naar haar verleden keek. Zij maakte deze keuze omdat die haar hielp. Op die manier pakte ze de regie over haar leven terug.
We hebben allemaal verschillende rollen. Je bent vader, moeder, zoon, dochter, vriend, vriendin, collega, buur, professional, sporter … nou goed, zo kan ik nog wel even doorgaan.
Hoe bijzonder de titel van dit artikel wellicht ook lijkt, toch is het zo. Om voluit te leven, heb je lef nodig.
Als er iets is wat bijna al mijn cliënten gemeen hebben, dan is het dat ze onzeker zijn geworden. Allemaal vertrouwen ze in meer of mindere mate niet meer op zichzelf. Het verlies van zelfvertrouwen is een hele nare bijkomstigheid als je een heftige ervaring hebt.
Nu je drie verhalen uit de praktijk gelezen hebt, vraag je je misschien verschillende dingen af. Loopt het altijd zo vlot? Is dit niet te mooi om waar te zijn? Ik vroeg me dat tijdens het schrijven ook herhaaldelijk af. Mijn eigen criticus was niet mals.
Een klimaat van veiligheid en vertrouwen is erg belangrijk bij coaching. Alleen in een veilig klimaat durven cliënten te spreken over hun ervaringen en hun gevoelens. In het algemeen hebben mensen de neiging om bij onzekerheid of angst onpersoonlijk te zijn...
Om werkelijk te kunnen kiezen, is het belangrijk dat de cliënt het volgende erkent: Ik ben de belangrijkste persoon in mijn leven. Zonder mij is er niets, het is mijn leven en mijn tijd. Ik ben uniek en er komt ook nooit meer iemand zoals ik.