Het is nu aan jou om de brandstofbron optimisme aan te boren en te versterken, bij jezelf, bij je coachees, of in je werkomgeving, bij je collega’s en in je organisatie. En dat gaat je lukken, want we hebben allemaal, diep vanbinnen, een optimist in onze kern. Maar blijf daarbij realistisch: we hebben óók allemaal die andere varianten van het spectrum in ons zitten. En die zullen ook altijd een plekje innemen. Het is dan ook belangrijk om die kanten van onszelf niet te ontkennen en weg...
Naast dat optimisme deels voortkomt uit je karaktertrekken en uit hoe je van nature ingesteld bent, is optimisme gelukkig ook goed ontwikkelbaar. Het is een kwaliteit die je kunt toepassen en inzetten. Het is een vermogen dat je kunt optimaliseren. Ontwikkelen, vergroten, versterken.
Mijn vader was nogal van de woordgrapjes. Een vraag die hij ons vaak voorlegde was: ‘Wat is het verschil tussen een optimist en een pessimist?’ Het antwoord op die vraag kan ik inmiddels wel dromen. De pessimist namelijk, die zegt: ‘het is een pest-die-mist’ en een optimist, die zegt: ‘hij trekt wel op-die-mist’.
Veranderingen, zeker abrupte of ongewenste veranderingen, vragen veel van ons en kunnen daardoor gemakkelijk ontaarden in heftige periodes van ellende of stress. Daartegenover staat dat verandering (zelfs gedwongen) ook tot bijzondere en positieve ervaringen kan leiden. Een open en optimistische grondhouding tijdens verandering, een crisis of een andere uitdaging is daarbij bepalend.
Nu is het tijd om nieuwe activiteiten en gedragingen uit te proberen. Dit kan gedurende een dag tot een periode van enkele weken zijn. Maak fouten, struikel en sta op! Falen is goed en leidt tot veel nieuwe inzichten en ideeën...
Mijn cliënten moeten altijd een beetje lachen als ik dit zeg: ‘Bombardeer jezelf tot held. Kan jou het schelen! Wees knettertrots op jezelf. Je doet het maar wel mooi.
We hebben allemaal verschillende rollen. Je bent vader, moeder, zoon, dochter, vriend, vriendin, collega, buur, professional, sporter … nou goed, zo kan ik nog wel even doorgaan.
Hoe bijzonder de titel van dit artikel wellicht ook lijkt, toch is het zo. Om voluit te leven, heb je lef nodig.
Als er iets is wat bijna al mijn cliënten gemeen hebben, dan is het dat ze onzeker zijn geworden. Allemaal vertrouwen ze in meer of mindere mate niet meer op zichzelf. Het verlies van zelfvertrouwen is een hele nare bijkomstigheid als je een heftige ervaring hebt.
Er is maar één manier om te kunnen groeien na een heftige ervaring: onderzoek doen naar jezelf. Wie ben je? Leer jezelf kennen. Vertel een eerlijk verhaal aan jezelf. Afgeven, vluchten, vechten, opblazen …