Dat is althans de mening van professor leadership en coaching aan de Vlerick Business School (B) Peter De Prins. Het aantal coaches is in 2012 wereldwijd met 76 procent gestegen, volgens cijfers van de Internationale Coach Federatie (ICF), in België zelfs met 83 procent. Coaching is populair en wie wil coachen heeft geen diploma nodig. Dat maakt het beroep van coach aantrekkelijk in tijden van crisis. De Prins wil in deze jungle meer helderheid aanbrengen. Hoe kies je een goede coach?
Wetenschappelijk onderzoek bevestigt dat de relatie tussen coach en coachee de doorslag geeft bij de beoordeling van een coachingsessie. ‘Hoe beter de persoonlijke relatie is tussen mezelf en mijn coach, hoe groter de kans is dat ik de coaching goed zal vinden’, zegt De Prins. ‘Zeker bij externe coaches is de klik minstens zo belangrijk als de tools of methodes die worden gebruikt.’ Het tweede kenmerk van goede coaching is volgens De Prins een goede coachhouding.
Certificatie is een middel om het kaf van het koren te scheiden, maar uit onderzoek blijkt dat het niet altijd een doorslaggevende rol speelt in de keuze van de coach. ‘Een certificaat is geen garantie op een goede coach, maar wijst erop dat iemand een goede opleiding heeft gekregen. Er zijn andere factoren die belangrijker zijn.’ Daarbij is het van belang op te letten dat een coach zich niet alleen laat leiden door aangeleerde modelletjes of snelle trucjes.
‘De coach leidt het gesprek door de structuur die hij gebruikt om het gesprek te sturen, maar hij wordt geleid door de inhoud die hij krijgt van de coachees. Je ziet beginnende coaches vaak zwoegen over wat de volgende vraag moet zijn. Als een coach dan te sterk terugvalt op zijn structuur en niet voortbouwt op de antwoorden van de coachee, krijg je oppervlakkige gesprekken, terwijl coaching net draait om de coachee opportuniteiten te doen zien die hij zelf niet zou vinden. Dieper durven te gaan is daarbij vaak essentieel.’